22 kwietnia !

Sama tego chciałam. Tak strasznie wyczekiwałam. 

Pospieszałam czas. No i stało się.

Nasz Syn dziś o godzinie 20:15 skończył pierwszy ROK swojego życia.

W głowie przewija mi się krótki film w którym On jest bohaterem.

Pierwszy uśmiech, pierwszy ząbek, pierwszy przewrót na brzuszek, pierwsze kroki..

Pamiętam jak przynieśli mi Go na pierwsze karmienie.

Byłam taka nieświadoma, a On taki bezbronny, malusieńki jak okruszek.

A ja torba ani ruszyć się nie mogłam, ani Go wziąć, ani przebrać, ani ponosić.

Dopiero po dwóch dniach tak na prawdę rozpoczęła się nasza wspólna przygoda

która nadal trwa i będzie trwać na zawsze.

Pamiętaj Filip że pomimo tego że się złoszczę, czasem krzyknę, 

wkurzę się albo zostawię Cię na chwilę płaczącego bo już opadam z sił 

JESTEŚ DLA MNIE WSZYSTKIM.

Jesteś tym o kim marzyłam od zawsze, tym którego potrzebowałam, 

tym bez którego nie wyobrażam sobie życia i dla którego zrobiłabym WSZYSTKO.

Więc proszę Cię kochaj mnie tak jak 

JA KOCHAM CIEBIE.

a teraz mama z wrażenia idzie spać i przyswoić że jesteś już dużym synkiem mamusi

nie małym dzidziusiem z nynusiem :)