Co z tym nocnikiem ?

To już nasze trzecie podejście do odpieluchowania. 

Strasznie się napaliłam żeby jak najszybciej oduczyć Filipa robienia w pampersa. 

Dlaczego? Nie wiem. 

Może dlatego że wszyscy w około mówili mi że nie ma szans nie nauczy się na pewno, 

dopiero jak skończy 2,5 roku. Może chciałam im udowodnić że da radę a może zwyczajnie 

za szybko i za dużo od Niego wymagałam - bo pierwsze dwa podejścia były klapą.

Jak widziałam że zbiera Mu się na kupę i chciałam posadzić Go na nocnik to zapierał się 

nogami i rękami że już nie chce. Lał po sto razy dziennie w rajtki i nawet na to nie reagował. 

Zalewał nas wszystkich :D 

Aż w końcu jakieś dwa tygodnie temu stwierdziłam ze jest już na tyle kumaty i obyty

że spróbujemy jeszcze raz ale tak na sto procent. 

Chodził cały dzień w gatkach a pampersa zakładałam tylko do spania i na 'pole'.

Na początku sikał w spodnie i po fakcie mówił że chce siku, choć nie zawsze.

Potem raz na pięć posadzeń na nocnik (z mojej inicjatywy, nie Jego) zrobił siku i dostawał za to naklejkę.

Aż tu jednego wieczoru zrobił DWÓJECZKĘ !! No mojej radości nie było końca :D

(Nie ma to jak cieszyć się z kupy) :P 

Gdzieś od tygodnia jak zapytam czy chce siku to mówi TAK albo NIE.

I prawie za każdym TAK w nocniku coś ląduje! I zawsze za siku jest oczywiście naklejka, 

gromkie brawa, całusy, przytulasy i taniec radości :D

Dziś pierwszy raz sam przy kolacji powiedział że chce siku i nie kłamał! ;)

Od trzech dni po domu chodzi w tych samych getrach tzn. że nie zostały zbrudzone i zalane..

Nie chce jeszcze nic mówić, chwalić się i zapeszać ale myślę że już bliżej niż dalej :)

Mam nadzieję - trzymajcie kciuki żebyśmy drugie urodziny spędzili już bez 'wroga' :P

Powoli małymi kroczkami...

Teraz jest już cały korek pojazdów :D